ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗΣ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΣΤΗΣ ΕΥΛΑΒΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΟΦΗΣ ΤΩΝ ΠΑΠΠΟΥΔΩΝ ΜΑΣ Β΄

Ενθυμείσαι βέβαια ότι όταν ήρχετο η Μεγάλη Τεσσαρακοστή, μας ητοίμαζον μ’ αυτά τα λόγια από την εβδομάδα της Τυροφάγου :

«-Παιδάκια μου, θα πεθάνουνε επτά καλογριούλες, και πρέπει κι’ εμείς να τις μιμηθούμε, να νηστεύουμε και να τρώμε λάδι μόνο Σάββατο και Κυριακήν».

Και εμείς με την παιδική μας απλότητα ελέγαμεν :

«-Καλέ μητέρα, αυτές οι καλογριούλες δεν πέθαναν ακόμη;».

Όταν ήρχετο η Παρασκευή της πρώτης εβδομάδος μας έλεγον πάλιν :

«-Απόθανε απόψε μία, όπου σ’ όλη της την ζωή νήστευε, και τώρα που νηστεύουμε και εμείς, θα πάει στον Δεσπότην Χριστόν και θα μας βάλει στην αγκαλιά Του, να μας πάρει μαζί στον Παράδεισο, καθώς επήρε και τα παιδιά, τα οποία ευλόγησε, καθώς περπατούσε εις τα Ιεροσόλυμα».

Όταν ακούγαμε την καμπάνα να σημαίνει, εβλέπαμε τους ιερείς να κλαίουν και ερωτούσαμε :

«Καλέ γιαγιά, γιατί οι παπάδες κλαίνε και μαζί μ’ αυτούς κλαίτε και σείς ;».

Και μας έλεγαν τα εξής :

«-Παιδιά μου, τώρα είναι Μεγάλη Τεσσαρακοστή, όπου θα πεθάνουν έξι καλόγριες μικρές και μία Μεγάλη. Αυτή η Μεγάλη που θα αποθάνει στο τέλος της Μεγάλης Εβδομάδος, θα μας αξιώσει να ιδούμε τον Χριστούλη επάνω στον Σταυρόν^. και την Κυριακή της Λαμπρής θα φορέσουμε ρούχα πλυμένα και καθαρά και θα πάμε στην εκκλησία. Και την νύχτα θα φωνάξει ο παπάς το «Χριστός Ανέστη», θα κτυπήσουν οι καμπάνες και όλη η εκκλησία θα γίνει άσπρη από τα φώτα τα πολλά. Στο τέλος θα κοινωνήσουμε όλοι, μικροί και μεγάλοι και μετά θα μας δώσει ο παπάς ένα αυγό κόκκινο, πρώτα στα μικρά παιδιά και κατόπιν στους μεγάλους.

-Γιατί, καλέ γιαγιά, πρώτα στα μικρά παιδιά ;

-Γιατί τα μικρά παιδιά πρέπει να διδαχθούν την αγάπη του Χριστού, και την αγάπη του Χριστού μας θα την διδάξει ο παπάς. Βλέπεις ότι όπου κι αν είμαστε, σηκωνόμαστε, όταν περνάει ο παπάς, και μόλις τον χαιρετάμε με το «σε προσκυνούμε», μας απαντάει «τον Χριστόν να προσκυνούμε».

Μ’ αυτόν τον τρόπον λοιπόν μας εδίδασκον το πώς ν’ αγαπώμεν τον Χριστούλη, και πολλά παιδιά επήγαιναν εις τα εξωκκλήσια και προσηύχοντο και ηκολούθησαν τον δρόμο της αγιότητος.

Όταν ήκουον οι γονείς μας να εξέρχεται από το στόμα μας λόγος απρεπής, μόλις έβρεχε και εγέμιζε ο ουρανός από αστραπάς και βροντάς (1), εγονάτιζαν μέσα εις το σπίτι και με δάκρυα εις τους οφθαλμούς των μας έλεγον :

«-Βλέπετε και ακούετε τι γίνεται ; Γίνεται για σας όπου είπατε τα απρεπή λόγια και δεν μετανοήσατε, γι’ αυτό θα καταστρέψει ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός τον κόσμον». Τότε εμείς ελέγαμεν :

«-Συγχώρα μας Χριστέ μου, συγχώρα μας Χριστέ μου.

«-Τώρα για να μας συγχωρέσει ο Χριστούλης, φέρτε ν’ ανάψουμε την λαμπάδα της Αναστάσεως και θα σταματήσει αυτή η οργή».

Αυτά μας έλεγαν και μόλις ήναπτον την λαμπάδα, έπαυον αι αστραπαί και αι βρονταί, και εμείς με μεγάλην χαράν ελέγαμεν :

«-Μας εσυγχώρησε ο Χριστούλης. Και ποτέ πλέον δεν εξήρχετο απρεπής λόγος από το στόμα μας».

___________
1.Ένα σχετικόν συγκλονιστικόν γεγονός με αστραπάς, το οποίον συνέβη το 1910 και ενεθυμείτο ο Γέροντας είναι και το εξής : "Ήμουν τότε παιδί, το 1910, και ήρχισαν εν καιρώ Φθινοπώρου μίαν ημέραν αστραπαί και βρονταί. Δύο καραγωγείς ήρχοντο από τον Πειραιά εις τας Αθήνας. Ο ένας έλεγεν : "Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον", ο άλλος όμως ήτο ασεβής και έλεγεν περιπαίζοντας και βλασφημώντας, ότι παντρεύεται ο Θεός και έχει τους γάμους του. Και αμέσως έπεσε αστροπελέκι και τον έκαψε ! Έτσι πληρώνεται η ασέβεια. Αυτά ακούσαντες οι πατέρες ημών έπεσαν εις προσευχήν παρακαλούντες τον Θεόν να μη φέρει κανένα κακόν εις το μαρτυρικόν έθνος μας. Και είδον τους Πειραιείς και τους Αθηναίους να γονατίζουν παρακαλούντες τον Θεόν να φωτίσει την νεολαίαν να στηριχθεί εις την πίστιν των Πατέρων μας". 

ΠΗΓΗ : +ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ ΧΡΥΣΑΝΘΟΥ ΑΓΙΑΝΝΑΝΙΤΟΥ, ΓΕΡΟΝΤΙΚΑΙ ΕΝΘΥΜΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΙΗΓΗΣΕΙΣ, ΤΟΜ. Α΄, Β΄ ΕΚΔ., ΙΕΡΑ ΚΟΙΝΟΒΙΑΚΗ ΜΟΝΗ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΟΔΗΓΗΤΡΙΑΣ, ΜΩΛΟΣ ΛΟΚΡΙΔΟΣ, 2011, σσ. 61 κ.ε.