Ο ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

Ἡ Σκουτάρα εἶναι μιὰ ὁλόγυμνη καὶ ἀπόκρημνη κορυφὴ τῆς Πίνδου. Τὴν εἶχαν οἱ Ἰταλοί. Πίσω ἀπὸ κἀθε πέτρα της κρυβόταν καί ἕνα ὅπλο ἐχθρικό· σὲ κάθε κοίλωμα κι ἕνα πολυβόλο.

Ἡ Σκουτάρα ὅμως ἔπρεπε μὲ κάθε θυσία νὰ κυριευτῆ. Ἀπὸ τὴν κορυφή της μποροῦσε κανεὶς νὰ χτυπήση τὶς διαβάσεις ὅλων τῶν γύρω χαμηλότερων βουνῶν.

― Μιὰ παλιο - Σκουτάρα δὲν μπορεῖ νὰ γίνη ἐμπόδιο στὸ δρόμο μας, εἶπε ὁ ταγματάρχης Παπαδόπουλος.

Γίνεται ἁπλὸς στρατιώτης· ἁρπάζει τὸ ὁπλοπολυβόλο στὸ χέρι καὶ μπαίνει μπροστά. Τὰ παλληκάρια του τὸν ἀκολουθοῦν.

Ὁ ἥλιος εἶχε βασιλέψει· μιὰ χιονοθύελλα, ποὺ εἶχε ἀρχίσει ἀπὸ νωρίς, συνοδεύει τὸ γοργὸ δρόμο τῶν ἡρώων.

Προχωροῦν μὲ πόδι σταθερὸ καὶ ψυχὴ ἀναφτερωμένη. Τὸ φῶς λιγοστεύει, μὰ οἱ λάμψεις τῶν κανονιῶν μας φωτίζουν τὸ γιγάντιο βράχο. Οἱ ἐκρήξεις τῶν ὀβίδων μας κατρακυλοῦν βράχους ἐπάνω ἀπὸ τὰ κεφάλια τῶν παλληκαριῶν. Ἔτσι περνοῦν δυὸ ὁλόκληρες ὧρες.

Ἕπειτα οἱ φωτιὲς λιγοστεύουν· τὰ κανόνια σιγοῦν. Ὁ Παπαδόπουλος μὲ τοὺς σαράντα του εἶχαν διπλωθῆ ἀνάμεσα στὶς μικρὲς κοιλότητες τοῦ βράχου, πολὺ κοντὰ στὴν κορυφή. Ὁ ἀέρας τοὺς ἔδερνε ἀλύπητα· κι ἐκεῖ ξενύχτησαν ἀμίλητοι. Κάθε κίνηση, κάθε θόρυβος, κάθε ἀναπνοὴ θὰ πῆ θάνατος.

Τὴ χαραυγὴ ὁ ἀέρας ἐσταμάτησε· τὸν διαδέχτηκε μιὰ παγερὴ ξαστεριά. Μένει πιὰ ἡ τελευταία προσπάθεια, τὸ τελευταῖο πήδημα πρὸς τὴν κορφή, ὅπου ὁ ἐχθρὸς ἀγρυπνεῖ.

Τὰ παλληκάρια μας πηδοῦν σὰν τσακάλια ἀπὸ τὰ ταμπούρια τους· ὁ Παπαδόπουλος βρίσκεται λίγα βήματα ἐμπρός, οἱ τσολιάδες τῶν ἀκολουθοῦν ὅλοι.

Τὰ πολυβόλα ἀπὸ πάνω κροταλίζουν, ἐκεῖνοι προχωροῦν, προχωροῦν μὲ τὴ λόγχη, θερἴζουν, ἀναποδογυρίζουν κοτρώνια καὶ θάμνους.

Πλησιάζουν· πέφτουν μπροστὰ στὰ στόμια ἰταλικῶν πολυβόλων· δὲ σταματᾶ κανείς. Ὁ λεβέντης ταγματάρχης προχωρεῖ λίγα βήματα ἀκόμα καὶ φτάνει πρῶτος στὴν κορφή· Στέκει ὄρθιος μὲ τὸ πολυβόλο ἀναμμένο στὰ χέρια.

Μιὰ σειρὰ ξηροὶ κρότοι σφυρίζουν, τὸν σωριάζουν στὸ τέρμα τοῦ δρόμου του.

Κι ὁ Παπαδόπουλος πέθανε· πέθανε σὰν ἀληθινὸ παλληκάρι· ἡ θυσία του ὅμως ἔπιασε τόπο. Ἡ Σκουτάρα ἦταν πιὰ σὲ χέρια ἐλληνικά!

ΠΗΓΗ : ΑΝΑΓΝΩΣΤΙΚΟΝ ΣΤ΄ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ, 1952, σελ. 86 κ.ε.