ΚΑΙ ΤΑ ΜΙΚΡΑ ΚΕΚΟΙΜΗΜΕΝΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΘΕΛΟΥΝ ΤΑ ΜΝΗΜΟΣΥΝΑ ΤΟΥΣ

Αὐτό τό γεγονός τό ἐδιηγεῖτο ἡ Γερόντισσα Ξένη, ἡ ὁσία πρώτη Ἡγουμένη τῆς Μονῆς τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου στήν Αἴγινα, ἡ ὁποία ἦταν τυφλή. Τυφλή κατά τήν σωματική ὅραση, ἀλλά φωτισμένη καί μέ ὀξεία πνευματική ὅραση. Ἀποδεικνύει δέ ὅτι οἱ ψυχές τῶν κεκοιμημένων λυποῦνται, ὅταν οἱ συγγενεῖς ἀντί νά δοξολογοῦν τόν Θεό, σκληρύνονται καί λυποῦνται ὑπερβολικά.

Αυτή λοιπόν ἡ ἁγιασμένη μοναχή εἶχε μία ἀδελφή στήν Ἀθήνα, ἡ ὁποία εἶχε ἔξι κορίτσια καί ἕνα ἀγόρι,πού τήν ἐποχή ἐκείνη ἦταν ὀκτώ περίπου ἐτῶν. Ἡ μητέρα του, ἀλλά καί ὅλοι οἱ συγγενεῖς τό ὑπεραγαποῦσαν καί διότι ἦταν μονάκριβο, ἀλλά καί γιατί ἦταν πολύ καλό παιδάκι. Ἕνα σωστό ἀγγελάκι.

Μέ τόν ἐμφύλιο πόλεμο (1948) καί τά λεγόμενα Δεκεμβριανά, ὅπου ἐγίνοντο μάχες καί μέσα στίς πόλεις, σ’ ἕναν βομβαρδισμό τό ἀγοράκι, ἐνῶ γύριζε ἀπό τό σχολεῖο σκοτώθηκε.Ἔτσι αὐτό τό ἐπίγειο ἀγγελούδι διάνυσε γρήγορα τήν ἐπίγεια ζωή του γιά νά βρεθεῖ κοντά στόν Θεό σάν οὐράνιο πλέον ἀγγελούδι.

Η μητέρα πόνεσε πολύ. Ἀφήνοντας δέ τόν ἑαυτό της ἕρμαιο τοῦ πόνου, ἔπεσε στήν ἐφάμαρτη ὑπερβολή καί στήν ἀπελπισία, ἐνῶ σάν χριστιανή Ὀρθόδοξη ἤξερε ὅτι τό παιδάκι της ἦταν στήν χαρά τοῦ Οὐρανοῦ.

Αὐτή ἡ συμπεριφορά τῶν συγγενῶν ἔχει πολλές φορές ἀποδειχθεῖ πώς ἐνοχλεῖ τίς ψυχές πού βρίσκονται κοντά στόν Θεό, οἱ ὁποῖες χαίρονται μόνον ὅταν οἱ ἐπίγειοι συγγενεῖς δοξολογοῦν τόν Οὐράνιο Πατέρα, τόν χορηγό της αἰώνιας μακαριότητας καί Εὐεργέτη τῶν ἀνθρώπων, εἴτε βρίσκονται στόν πρόσκαιρο κόσμο εἴτε στόν ἀληθινό.

Ἔτσι λοιπόν καί σ’ αὐτή τήν περίπτωση τό ἀγοράκι ἐμφανίστηκε στόν ὕπνο τῆς μεγαλύτερης ἀδελφῆς του, ἡ ὁποία ἦταν πράγματι μία ἐνάρετη καί πιστή κοπελίτσα. Εἶδε λοιπόν τό ἀγοράκι στόν τάφο μέσα σέ νερά.

- Ἀδελφούλη μου, τοῦ εἶπε μέ λαχτάρα, γιατί εἶσαι μέσα στά νερά;

Κι ἐκεῖνο μέ παράπονο, ἀλλά καί μέ κάποια ἀγανάκτηση τῆς εἶπε:

- Ἔτσι μέ κατάντησαν τά δάκρυα τῆς μάννας μου!

Ὅταν πληροφορήθηκε βέβαια αὐτά ἡ μητέρα του, συναισθάνθηκε τό λάθος της, ζήτησε συγχώρηση ἀπό τόν Θεό καί γαλήνεψε. Δέν ἤθελε ἐπ’ οὐδενί νά πικραίνει τό ἀγγελάκι της ἀλλά πρό πάντων τόν Θεό.

Συνέβη ὅμως καί τό ἑξῆς, τό ὁποῖο καλό εἶναι νά τό ἔχουμε ὑπ’ ὄψιν μας. Στό παιδάκι αὐτό δέν ἔκαναν τά καθιερωμένα ἀπό τήν Ἐκκλησία μας μνημόσυνα, γιατί πίστευαν ὅτι δέν ἐχρειάζοντο, ἐπειδή ἦταν μικρό. Ἡ σκέψη αὐτή ὅμως εἶναι λανθασμένη. Ἡ κάθε ψυχούλα, ἀνεξαρτήτως ἡλικίας, θέλει τίς προσφορές της ἐνώπιόν τοῦ Θεοῦ καί τίς προσευχές.

Κυρίως ὅμως μερίδιο ἀπό τήν Θεϊκή Βασιλική Τράπεζα τοῦ Χριστοῦ, ὅταν γίνεται ἡ Θεία Λειτουργία, ὅταν γίνεται ἡ μνημόνευσή της στήν ἁγία Πρόθεση. Φάνηκε λοιπόν πάλι ὁ μικρούλης σ’ αὐτή τήν καλή του ἀδελφούλα, ἡ ὁποία τόν εἶδε ὅτι βρισκόταν σέ μία λαμπρή οὐράνια τράπεζα μαζί μέ ἄλλα παιδάκια, ἀλλά δέν εἶχε ἐκεῖνος μπροστά του πιάτο μέ φαγητό! Ἡ ἀδελφή του τόν ρώτησε τό γιατί καί τότε τῆς εἶπε:

Ἐσεῖς δέν μοῦ στείλατε φαγητό καί μ’ ἀφήσατε νηστικό! Ἡ κοπέλα τό εἶπε στήν μητέρα της καί ἔκαναν τά ἀπαραίτητα μνημόσυνα. Τότε ἡ ἀδελφή του τόν ξαναεῖδε σ’ ἐκείνη τήν τράπεζα, ἀλλά αὐτή τή φορά νά τρώει εὐχαριστημένος ἀπό ἕνα πλούσιο πιάτο μέ φαγητό πού εἶχε μπροστά του.Ἔτσι, γιά μία ἀκόμη φορᾶ βγαίνει τό συμπέρασμα πώς καί τά μικρά κεκοιμημένα παιδάκια θέλουν τά μνημόσυνά τους!...

Πηγή: «ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ - "ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΚΑΙ ΜΑΡΤΥΡΙΑ", ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΚΑΙ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ, ΕΤΟΣ ΛΔ΄, ΠΕΡΙΟΔΟΣ Γ΄,  ΜΑΪΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2015, ΑΡΙΘΜΟΣ ΦΥΛΛΟΥ 397, σ. 19 κ.ε.