"ΓΙΑΤΙ, ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΕ ΔΙΑΚΟ ΜΟΥ, ΚΟΒΕΙΣ ΤΑ ΓΕΝΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΣΟΥ ;"

Επισκεφθήκαμε προ ετών τον Πάπα - Μόδεστο (διακριτικός Γέροντας που ζούσε στην Κερασιά του Άθωνα) μαζί με έναν Διάκονο για πνευματική ωφέλεια. Ο Διάκος είχε ψαλιδισμένα τα γένια και τα μαλλιά του. Ενώ, λοιπόν, συζητούσαμε, ο Γέροντας με χαρωπό τρόπο, χαμογελαστά του είπε :

          "Γιατί, ευλογημένε Διάκο μου, κόβεις τα γένια και τα μαλλιά σου ;"

          Ο Διάκονος αμέσως απάντησε : "Ξέρετε, Γέροντα, στον κόσμο που ζούμε πρέπει να είμαστε καθαροί".

          Μόλις το άκουσε αυτό ο Γέροντας, βγάζει αμέσως το καλογερικό του σκούφο, φέρνει το κεφάλι του κοντά στον Διάκο και του λέει :

          "Για μύρισε, Διάκο, το κεφάλι μου. Μυρίζει άσχημα ;"

          "Όχι, Γέροντα", απάντησε ο Διάκος, "μάλλον ευωδιάζει".

          Ο Γέροντας τότε ταπεινά και σεμνά του είπε : "Έχω να πλύνω το κεφάλι μου από το 1952".

ΠΗΓΗ : ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ ΦΙΛΙΠΠΟΥ, Η ΣΟΦΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ, εκδ. ΦΕΡΕΝΙΚΗ, σ. 36.