Προ
μερικών ημερών - στα πλαίσια εκδρομής - επισκέφθηκα τη Βουδαπέστη. Προς μεγάλη μου έκπληξη και χαρά συνάντησα
έναν μικρό ξεχασμένο Ελληνικό Ναό (ίσως μοναδικό όσον αφορά τον αρχιτεκτονικό ρυθμό) σε μια μικρή κωμόπολη, τον Άγιο Ανδρέα,
απομεινάρι της παρουσίας του επιχειρηματικού Ελληνικού «δαιμονίου» τον 18ο
αιώνα. Τον παρουσιάζω λοιπόν για να τον δείτε και να προσκυνήσετε όταν
επισκεφθείτε την Βουδαπέστη.
O ναός βρίσκεται
στην πάλαι ποτέ ελληνική παραδουνάβια συνοικία του Αγίου Ανδρέα (Szentendre),
μιας μικρής γραφικής κωμόπολης μόλις 20 χιλιόμετρα βόρεια της Βουδαπέστης.
Πρόκειται
για γραφική κωμόπολη με μεσογειακό ταπεραμέντο, με αρκετά μουσεία, καλλιτέχνες
και εννέα ναούς (επτά καθολικούς). Τον 18ο αιώνα κατοικούνταν από Ούγκρους,
Σέρβους, Σλοβάκους, Γερμανούς και Έλληνες.
Το
Ελληνικό στοιχείο εγκαταστάθηκε στη περιοχή αυτή μετά το 1521. Πρόκειται για
εμπόρους οι οποίοι προσπαθούσαν να ξεφύγουν από την οθωμανική λαίλαπα.
Ο
ναός που είναι αφιερωμένος στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου, βρίσκεται στην πάλαι
ποτέ Ελληνική συνοικία παρά τον Δούναβη ποταμό, ακριβώς στο κέντρο της κωμόπολης.
Τα σχέδια είναι πιθανότατα του αρχιτέκτονα Mayerhoffer András, και αποτελεί
συνδυασμό των ρυθμών Μπαρόκ και Ροκoκό. Οικοδομήθηκε μεταξύ του 1752 – 1754. Το
ξύλινο περίτεχνο τέμπλο φιλοτεχνήθηκε από το σέρβο ζωγράφο Μιχαήλ Ζίφκοβιτς,
μεταξύ των ετών 1802 και 1804.
Στην
είσοδο του ναού, αριστερά, υπάρχει μαρμάρινη αναθηματική στήλη η οποία
αναγράφει τα ακόλουθα :
«ΕΝΘΑ ΚΕΙΤΑΙ ΕΝ ΜΑΚΑΡΙΑ ΤΗ ΛΗΞΕΙ ΑΝΑΠΑΥΘΕΙΣ
ΕΝ ΚΥΡΙΩ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΟΛΟΓΙΑΝΝΗ ΕΚ ΠΟΛΕΩΣ ΥΠΗΣΧΥΑΣ ΖΗΣΑΣ ΕΤΗ ΜΗ΄ ΚΕΚΟΙΜΗΚΕ ΔΕ ΕΝ
ΕΤΕΙ ΑΨΝΘ ΜΗΝΙ ΑΠΡΙ-ΛΙΩ ΚΔ΄ ΕΝ ΣΕΝΤΑΝΔΡΕΑ».
Προφανέστατα
πρόκειται για τον κτήτορα του ναού, έναν πλούσιο απόδημο Έλληνα από την Υπησχύα της Βορείου
Ηπείρου, τον Βορειοηπειρώτη Δημήτριου Τολογιάννη, ο οποίος έζησε εκεί 48 έτη και ενταφιάστηκε στην είσοδο του ναού στις 24 Απριλίου του 1759, όμως με διαβεβαίωσε η
επιστάτης. Αργότερα, φαίνεται ότι με την αναχώρηση του ελληνικού στοιχείου από
τη περιοχή, ο ναός πέρασε στα χέρια των ομόδοξων Ορθόδοξων Σέρβων. Έτσι αναφέρεται ως
Σερβικός Ορθόδοξος Ναός, ενώ ο κτήτορας ήτο Έλληνας και ευρίσκονταν επί της Ελληνικής
συνοικίας της περιοχής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου