ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΕΤΑΝΟΟΥΣΑΝ ΜΕ ΔΑΚΡΥΑ ΣΤΗΝ ΦΥΛΑΚΗ – ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ ΓΕΡΩΝ ΒΙΤΑΛΙΟΣ

«Σε μια πόλη κάποιος μου έκανε μήνυση, με συνέλαβαν και βρέθηκα στο αστυνομικό τμήμα και μετά στη φυλακή. Στο θάλαμό μας υπήρχαν αρκετοί άνθρωποι, μεταξύ τους ήταν και ένας που τιμωρήθηκε με είκοσι πέντε χρόνια φυλάκισης για ληστεία και φόνο. Το κελί ήταν γεμάτο καπνούς απ΄ τα τσιγάρα. Οι φυλακισμένοι άρχισαν να με χτυπάνε με τα χέρια και με τα πόδια και δεν θυμάμαι πως βρέθηκα κάτω απ΄ το κρεβάτι. Όμως ο πολυεύσπλαχνος Κύριος με παρηγόρησε με την χάρη του. Ήμουν ξαπλωμένος πάνω στο κρύο πάτωμα και προσευχόμουν. Οι καπνοί απ΄ τα τσιγάρα έγιναν σαν θυμίαμα. Σε λίγο με φώναξαν : «Άντε, πάτερ, βγές από κει, πές μας κάτι». Βγήκα και άρχισα να τους μιλάω. Μιλούσαμε όλη τη νύχτα. Και τί ήταν αυτή η συζήτηση ! Άνθρωποι μετανοούσαν με δάκρυα. Καθ΄ όλη τη διάρκεια της νύχτας απ΄ το παραθυράκι μας παρακολουθούσε ο δεσμοφύλακας. Και το πρωί πάλι με χτύπησαν, αυτή τη φορά οι δεσμοφύλακες γιατί έκανα κήρυγμα στους φυλακισμένους».

Σημ. Ο Μακαριστός Γέρων κατήγετο απ΄το Κρασνοντάρ της Γεωργίας.

ΠΗΓΗ : Ο ΘΑΥΜΑΣΤΟΣ ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΒΙΤΑΛΙΟΣ, ΒΙΟΣ-ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΙ ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ, εκδ. «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ», ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 2008, σ. 52.