ΒΙΑΙΩΣ, ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΘΕΛΗΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ, Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΒΛΑΨΕΙ ΚΑΝΕΝΑΝ

Ιερά Σκήτη Αγίου Ανδρέα - Σαράϊ.

…Όσες φορές κι αν πέσετε μην απελπίζεστε και μη χάνετε εντελώς την πίστη. Φυλάξτε τουλάχιστον «ένα σημείον», που βλέπει, συναισθάνεται και συντρίβεται πότε πότε για την κατάστασή σας, και δεν θα πνιγείτε στη θάλασσα του βίου. Ο Κύριος δεν θα επιτρέψει αυτό, και στην κρίσιμη στιγμή θα σας δώσει το χέρι Του, όπως και στον πνιγμένο Απόστολο Πέτρο. «Ὁ κόσμος ὑμᾶς μισεῖ» (Ιωάννη 15, 18), είπε ο Κύριος στους μαθητές Του ακόμη και δύο χιλιάδες χρόνια πριν. Αυτή η προφητεία πραγματοποιείται αδιάκοπα μέχρι σήμερα στους μαθητές του Χριστού, αλλά πραγματοποιείται και η άλλη προφητεία : «ἀλλὰ θαρσεῖτε, ἐγὼ νενίκηκα τὸν κόσμον» (Ιωάννης 16, 33) και «μείζων ἐστὶν ὁ ἐν ὑμῖν ἢ ὁ ἐν τῷ κόσμῳ» (Α΄ Επιστολή Ιωάννη 4,4), λέει ο Απόστολος Ιωάννης ο Θεολόγος.

Η λέξη «κόσμος» έχει δύο σημασίες. Πρώτη είναι ο εξωτερικός κόσμος, η αμαρτωλή ανθρωπότητα, και δεύτερη, ο δικός μας παλαιός άνθρωπος με τα πάθη και τις αμαρτωλές τάσεις. Αυτός ο κόσμος είναι υπεξούσιος στον διάβολο, υπάγεται στον διάβολο. Εδώ βρίσκει τα εργαλεία του, διαμέσου των οποίων διώχνει και καταδιώκει τον μαθητή του Χριστού, θέλοντας να τον εξολοθρεύσει. Αλλά ο Κύριος νίκησε τον κόσμο, νίκησε το διάβολο. Βιαίως, παρά τη θέληση του ανθρώπου, ο διάβολος δεν μπορεί να βλάψει κανέναν. Μόνον αυτός που πέφτει κάτω από την εξουσία του διαβόλου, που μόνος του και συνειδητά δίνει το χέρι του. Αλλά αυτός που του αντιτάσσεται, που επικαλείται την βοήθεια του Κυρίου Ιησού Χριστού, είναι προστατευμένος, γι΄ αυτόν οι πειρασμοί του διαβόλου μπορούν  να είναι ακόμη και ωφέλιμοι, και πιο σωστά, είναι ωφέλιμοι.

Πρέπει τις πτώσεις μας να τις χρησιμοποιούμε ως μέσο για την απόκτηση της ταπείνωσης. Ο άνθρωπος που απόκτησε την ταπείνωση βρίσκεται σε ειδική εσωτερική κατάσταση, στην οποία όλες οι επιθέσεις του διαβόλου αποκρούονται. Ο άνθρωπος δεν στηρίζει τις ελπίδες του στον εαυτό του αλλά στον Κύριο. Ο Κύριος είναι παντοδύναμος, νίκησε τον διάβολο και τον νικάει στην ψυχή μας, όταν εμείς αγωνιζόμαστε όχι με τις δυνάμεις μας, αλλά επικαλούμενοι τον Κύριο και παραδίδοντας τον εαυτό μας στο θέλημά Του…

Μη νομίζετε ότι ο πνευματικός αισθάνεται απέχθεια εξαιτίας της εξομολογήσεως των αμαρτιών. Αν υπάρχει ειλικρινής συντριβή, τότε ο πνευματικός νιώθει ειδική συμπάθεια και αγάπη προς τον μετανοούντα. Σωστά ! Τέτοια κατάσταση του πνευματικού είναι απόδειξη, ότι ο Κύριος συγχωρεί τον μετανοημένο και με την αγάπη τον δέχεται σε επικοινωνία μαζί Του, όπως δέχθηκε τον άσωτο υιό…

20 Μαρτίου 1960

ΠΗΓΗ : ΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΝΙΚΩΝΟΣ ΒΑΡΟΜΠΙΩΦ, Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΜΑΣ, εκδ. «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ», ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, σελ. 124 κ.ε.