ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΜΕΛΧΙΣΕΔΕΚ

Ο Μελχισεδέκ ήτο άνθρωπος εκ της φυλής Χάμ, ο οποίος μετατέθηκε από τον Θεό – συνεπεία της αγιότητάς του η οποία είχε ευαρεστήσει τον Θεό – στην Σαλήμ, όπως ο Άβραμ (μετέπειτα Αβραάμ) από την περιοχή της Μεσοποταμίας. Ο άγιος και δίκαιος Μελχισεδέκ, έγινε ιερεύς του Υψίστου και Βασιλεύς της Σαλήμ. Ζήτησε από τον Θεό να ελεήσει την φυλή του, όπως ελέησε και τον ίδιο και έλαβε την απάντηση - επαγγελία : «Εγώ αυτούς σώσω, όταν εξ Αιγύπτου καλέσω τον Υιό μου». Όταν δε ο Αβραάμ πέρασε τον Ιορδάνη ποταμό με τα στρατεύματά του, με τα οποία είχε κατανικήσει τον βασιλέα του Ελάμ Χοδολλογομόρ και τους συμμάχους του, έσπευσε ο Μελχισεδέκ – υπό Πνεύματος Αγίου οδηγηθείς – να τον συναντήσει, προσφέροντας ευχαριστήρια θυσία στον Θεό για τη νίκη του Άβραμ και κομίζοντας άρτο ευχαριστίας και ποτήριο ευλογίας. Ευλόγησε τον Αβραάμ λέγοντας : «ας είναι ευλογημένος ο Αβραμ από τον Θεόν τον Υψιστον, ο οποίος εδημιούργησε τον ουρανόν και την γην. Και δοξασμένος ας είναι ο Θεός ο Υψιστος, ο οποίος παρέδωσε υποχειρίους εις σε τους εχθρούς σου». Ο Άβραμ έδωσε τότε στον Μελχισεδέκ το δέκατον από όλα τα λάφυρα, τα οποία είχε κυριεύσει. Ενδιαφέρον έχει το γεγονός που σημειώνει το Πασχάλιο Χρονικό, ότι ο Άβραμ συνάντησε τον Μελχισεδέκ, αφού πρώτα διέβη τον Ιορδάνη ποταμό, γεγονός που θεωρεί ως σημείο και προτύπωση του αγίου Βαπτίσματος. Σύμφωνα με τον Απόστολο Παύλο (Εβραίους 7, 1 κ.ε.), το όνομα του Μελχισεδέκ είχε τη σημασία του Βασιλιά της δικαιοσύνης και της ειρήνης. Ήταν «χωρίς πατέρα, χωρίς μητέρα, χωρίς γενεαλογία, που δεν έχει μήτε αρχή ημερών μήτε τέλος ζωής, αλλά αφομοιωμένος με τον Υιό του Θεού μένει ιερέας συνεχώς». Ήταν τύπος και προεικόνιση του Ιησού Χριστού.

ΠΗΓΕΣ : ΓΕΝΕΣΗ 14, 17-20, ΕΒΡΑΙΟΥΣ 7, 1-28, ΠΑΣΧΑΛΙΟΝ ΧΡΟΝΙΚΟΝ, Corpus Scriptorum Historiae Byzantinae, τόμ. I, Bonnae 1832, σσ. 90 κ.ε.