Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΣΤΗ ΚΡΙΜΑΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΗΣ ΤΟ 1856

(Commons.Wikimedia.org)

Πρόκειται για σημειώσεις - από το ημερολόγιο του εκ της Σύρου Γ. Πολυμέρη, ο οποίος επισκέφθηκε τη περιοχή την Άνοιξη προς το Καλοκαίρι του 1856, - οι οποίες έχουν ιδιαίτερη σημασία σήμερα, συνεπεία των εξελίξεων στη περιοχή. Ο συγγραφεύς μεταφέρει όσες πληροφορίες κατόρθωσε να συλλέξει και όσα απεκόμισε κατά την περιήγησή του, στην εμπόλεμη τότε περιοχή.

ΜΠΑΞΕ ΣΕΡΑΪ : αρχαία πρωτεύουσα των Τατάρων………… Ο πρώτος κήπος εκτείνεται εις τρία μίλια κατά μήκος και εκτιμάται δια 500 χιλιάδας ρουβλίων αργυρών^. φέρει δε ετήσιον εισόδημα εις τον ιδιοκτήτην 50 – 80 χιλιάδας ρουβλίων. Το περίεργον είναι ότι ο κήπος ούτος, καθώς και πλείστοι άλλοι του μέρους τούτου της Κριμαίας ανήκουσιν εις Έλληνας……… Η πόλις αύτη κατοικείται από 25 σχεδόν χιλιάδας ψυχών, εξ ων 2 περίπου χιλιάδες είναι Ρώσοι, τριακόσιοι Γραικοί (των πλείστων από Μπαλουκλάβα), ολίγοι Εβραίοι………………… (σσ. 43-44).

ΜΠΑΛΟΥΚΛΑΒΑ : Οι Γραικοί του Μπαλουκλαβά ευρίσκονται σχεδόν πάντες εις την στρατιωτική υπηρεσίαν, αποκτήσαντες πολλοί τούτων προνόμια και βαθμούς, και υπηρετούντες την Ρωσικήν Κυβέρνησιν μετά πολλής προθυμίας και ανδρείας. Λαλούσιν αξιόλογα την γλώσσαν ημών, διακρινόμενοι καλώς εκ της προφοράς και της φυσιογνωμίας. Ομιλών δε τις μετά των μικρών παίδων, οίτινες αποτελούσι την πέμπτην γενεάν της αποικίας αυτής, νομίζει ότι ευρίσκεται εν Θεσσαλία, ή εν Ηπείρω και ακούει την ειδικήν προφοράν εκείνων των μερών, όθεν η καταγωγή αυτών. Τα δε Ελληνικά ήθη τηρούνται αυστηρότατα, και μάλιστα παρά ταις γυναιξί, αίτινες ουδαμώς μιμούνται τας εξευτελίζουσας το θήλυ γένος ελευθερίας του νεωτερισμού. Τη αληθεία, είδον εκεί Ελληνίδας, των οποίων η σεμνοπρέπεια και η αιδώς με εξέπληξαν εν τω μέσω της ματαιοφροσύνης και κενοδοξίας των Ρωσίδων (σ. 45).…………….. Την 19^η ανεχώρησα δια τον Μπαλουκλαβάν, απέχοντα 70 μίλια εκ της Συμφερουπόλεως. Μετά εξ ωρών αμαξηλασίαν, ήλθομεν εις ποτάμιόν τι καλούμενον Κατζή όπου εύρομεν πάλιν εκ των θαυμασίων της Κριμαίας κήπων, ανηκόντων και τούτων (ως μοι είπον) εις Γραικούς (σ. 52)……. Προ 86 σχεδόν ετών, επί Αικατερίνης της Β΄, μετοίκησεν εκ της Ελλάδος, ένεκα των γενομένων τότε εις διάφορα μέρη υπό των Τούρκων σφαγών και ωμοτήτων, σώμα από 900 ανδρών συν γυναιξύ και τέκνοις, οίτινες κατεγράφησαν εις την στρατιωτικήν υπηρεσίαν της Ρωσίας, όπου και εύρον στάδιον ευρύ της ζωής αυτών. Το Ελληνικόν τούτο τάγμα, αν και εις πολλούς άλλους πολέμους διέπρεψεν, ιδίως εις την υπό των Ρώσων κατάκτησιν της Κριμαίας ηυδοκίμησε μεγάλως. Εκτιμήσασα λοιπόν η Αικατερίνη ανδρείαν και τας πιστάς εκδουλεύσεις αυτών, παρεχώρησεν αυτοίς πολλάς γαίας εν Κριμαία, έτι δε και τον Μπαλουκλαβάν δια να συνοικήσωσι, και να κάμη αποικίαν Ελληνικήν. Από δε του σώματος τούτου μόλις αριθμούνται 500 άνδρες σήμερον (σ. 55).

Σεβαστούπολη (σκίτσο του 1857).

ΣΥΜΦΕΡΟΥΠΟΛΗ : ……….. Κατοικείται σήμερον από 40 χιλιάδας ψυχών περίπου, εξ ων 12 χιλιάδες είναι Ρώσοι, 2 χιλιάδες Γραικοί, ολίγιστοι Αρμένιοι………………… Οι Γραικοί έχουσιν Εκκλησίαν του Αγίου Γεωργίου, αρκετά καλλωπισμένην παρά τη οποία υπάρχει Σχολείον, εν ω διδάσκονται 50 περίπου παίδες Γραικών τε και Ρώσων, υπό διδασκάλου Έλληνος. Υπάρχει έτι και Γυμνάσιον εν τη πόλει διευθυνόμενον υπό τινος Έλληνος κ. Δημαράτου, το οποίον όμως ένεκα του πολέμου είναι ήδη πεπαυμένον (σσ. 46-47).

ΠΗΓΗ : ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΟΛΥΜΕΡΗ, ΠΕΡΙΗΓΗΣΙΣ ΕΝ ΚΡΙΜΑΙΑ ΜΕΤΑ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ, ΕΝ ΕΡΜΟΥΠΟΛΕΙ 1856.