Η ΣΚΗΝΗ ΤΟΥ ΜΑΡΤΥΡΙΟΥ – Ο ΦΟΡΗΤΟΣ ΝΑΟΣ ΤΩΝ ΙΣΡΑΗΛΙΤΩΝ ΣΤΗΝ ΕΡΗΜΟ

Η Σκηνή του Μαρτυρίου - σχεδ. Δ. Κωνσταντινίδη. 

«Και ποιήσεις μοι αγίασμα, και οφθήσομαι εν υμίν», δηλ. «θα κατασκευάσεις για μένα σκηνή, σε τόπο άγιο, όπου θα εμφανίζομαι σε σας», ήταν η εντολή του Θεού προς το Μωϋσή μετά την έξοδό του Ισραηλιτικού λαού από την Αίγυπτο, προκειμένου να κατασκευάσει ένα φορητό ναό ή ιερό (΄Εξοδος 25, 7). Σύμφωνα με την εντολή του Θεού, το μήκος της ήταν 30 εβραϊκές πήχεις (1 = 48,4 εκατοστά), δηλ. 14, 52 μέτρα, πλάτος 10 πήχεις και ύψος επίσης 10 πήχεις, δηλ. 4, 84 μέτρα. Η κατασκευή αποτελούνταν από 48 σανίδες ακακίας (το μοναδικό δένδρο της

H Σκηνή του Μαρτυρίου

περιοχής που μπορεί να δώσει σανίδες και στύλους), επιχρυσωμένες, οι οποίες στηρίζονταν σε αργυρές βάσεις και συνδέονταν μεταξύ τους με μοχλούς και κρίκους επιχρυσωμένους από το ίδιο ξύλο. Η κάθε σανίδα εκ των 48 είχε ύψος 10 πήχεις (4, 84 μέτρα) και πλάτος 1, 5 πήχεις (1, 45 μέτρα). Είκοσι σανίδες ήταν τοποθετημένες στη βόρεια πλευρά, είκοσι στη νότια, 8 στη δυτική. Στην ανατολική πλευρά που ήταν και η είσοδος, υπήρχε καταπέτασμα  φτιαγμένο  από  βύσσο

Αναπαράσταση της Σκηνής του Μαρτυρίου.

λευκή, κυανή, πορφυρή και κόκκινη, το οποίο κρέμονταν από πέντε στύλους επιχρυσωμένους και στηριγμένους επί αργυρής βάσης. Ως στέγη λειτουργούσε ένα τετραπλό κάλυμμα. Το πρώτο τμήμα του, το εσωτερικό, ήταν φτιαγμένο κι αυτό από βύσσο λευκή, κυανή, πορφυρή και κόκκινη, πάνω στο οποίο υφάντες είχαν υφάνει παραστάσεις Χερουβείμ. Το δεύτερο τμήμα φτιάχτηκε από τρίχες κατσίκας, το τρίτο από κόκκινα δέρματα κριού και το τελευταίο (εξωτερικό) από δέρμα. Στο εσωτερικό της η Σκηνή του Μαρτυρίου διαιρούνταν σε δύο μέρη : το πρώτο μέρος ήταν τα Άγια των Αγίων (μήκος, πλάτος, ύψος 10 πήχεις (4, 84 μέτρα), ενώ το δεύτερο τα Άγια (μήκος 20 πήχεις – 9, 68 μέτρα και πλάτος – ύψος 10 πήχεις). Ο χωρισμός των δύο τμημάτων επιτυγχάνονταν με καταπέτασμα ίδιο με αυτό της εισόδου, διακοσμημένο με Χερουβείμ και στηριγμένο σε 4 στύλους ακακίας, επιχρυσωμένους και τοποθετημένους επί αργυρής βάσης.

ΠΗΓΗ : ΕΞΟΔΟΣ κεφ. 25 – 27 και 35 – 37, ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ Α. Ν., ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΣΚΗΝΗΣ ΤΟΥ ΜΑΡΤΥΡΙΟΥ, 1900.