Ο ΨΕΥΔΟΜΕΣΣΙΑΣ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΤΟΥ 1683 ΚΑΙ Ο ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟΣ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣ ΤΟΥ 1688

Εβραίοι έμποροι της Θεσσαλονίκης.

«Κατά δε το χιλιοστόν εξακοσιοστόν ογδοηκοστόν τρίτον έτος, νέος τις εβραίος εν Θεσσαλονίκη, διεφήμησεν  εαυτόν είναι τον Μεσσίαν, ω και επίστευσαν οι Εβραίοι. Αλλ΄ ο Σουλτάνος μεταπέμπεται αυτόν εις το Βελεγράδιον. Σαρακινήσαντα δε καυτόν, και επανελθόντα εις Θεσσαλονίκην, είχον πάλιν αυτόν οι Εβραίοι ως Μεσσίαν. Έλεγε δε αυτοίς, ότι διά το μη πεποιηκέναι αυτούς τους Εβραίους πάντα τα κακά πλήρη, ο Μεσσίας ου φανερούται, και δέον εστί νυν ταύτα ποιείν, όθεν εν Θεσσαλονίκη και Σέρραις ογδοηκονταετείς χαχαμίν εσαρακήνισαν. Χλευάζοντες δε οι χριστιανοί τους Εβραίους περιμένοντας τους απατεώνας αντί του Μεσσία, έλεγον αυτοίς, ΓΓΕΛΤΤΙΜΙ ; ήγουν ήλθε ; και έμεινεν η παροιμία κατά των Ιουδαίων άχρι της σήμερον. Αλλά δη και εν έτει χιλιοστώ εξακοσιοστώ ογδοηκοστώ ογδόω έλεγον οι Ιουδαίοι, ότι εύρηται έξωθεν βιβλίου τινός γεγραμμένον, ως μέλλει εν Κωνσταντινουπόλει οφθήσεσθαι ο Μεσσίας, συγχύσεως ούσης μεταξύ Οθωμανών και Χριστιανών ηγεμόνων. Γενομένης όμως αγάπης Οθωμανών, Γερμανών και Μοσχόβων, έμεινε ματαία και η παρούσα αυτών ελπίς».

ΠΗΓΗ :  ΔΟΣΙΘΕΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ, ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΟΙΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΥΣΑΝΤΩΝ, ΕΝ ΒΟΥΚΟΥΡΕΣΤΙΩ 1715, σ. 1235.