“ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΚΑΙ Η ΚΟΛΑΣΗ” - ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΤΙΜΩΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΘΕΟ

Ο "κόλπος του Αβραάμ" (δεξιά), ο Ιακώβ που παρουσιάζει τα παιδιά του στον Κύριο  και στη                                          μέση ο Ληστής που σώθηκε κατά τη Σταύρωση.

“Στο Γηροκομείο του Αγίου Παύλου ήταν ένας παρανοσοκόμος λίγο αφελής μεν, αλλά πολύ καλοκάγαθος. Μου είχε διηγηθεί ο ίδιος, πριν από σαράντα χρόνια περίπου, ότι όταν υπηρετούσε στο Γηροκομείο της Μονής, του είχε δώσει ένας αδελφός ένα σταφύλι ευλογία. Εκείνος από την καλοσύνη του δεν το έφαγε, αλλά το έκοψε μικρά τσαμπάκια και το μοίρασε στα Γεροντάκια. Ένα δε φιλότιμο Γεροντάκι του έδινε συνέχεια ευχές : “Καλό Παράδεισο ! Καλό Παράδεισο !”, γιατί ήταν και το πρώτο σταφύλι που είχε γευθεί, αφού τα σταφύλια δεν είχα ωριμάσει ακόμη. Ο παρανοσοκόμος με την αφέλειά του του απάντησε αστειευόμενος : “Φάε, ευλογημένε μου, σταφύλι. Εδώ είναι ο Παράδεισος και η κόλαση”. Παρόλο που δεν το πίστευε αυτό – τό είπε αστεία και είχε ελαφρυντικά λόγω της αφέλειάς του – τί έπαθε όμως ; Βλέπει τη νύχτα ένα φοβερό όνειρο, αλλά ένιωθε σαν να ήταν ξυπνητός. Αντίκρισε λοιπόν μια πύρινη θάλασσα και απέναντι έναν ωραίο κόλπο με κρυστάλλινα παλάτια και έναν σεβάσμιο Γέροντα, που έμενε εκεί στον πολύ όμορφο κόλπο, που ακτινοβολούσε, αφού και τα γένια του ακόμη φαίνονταν σαν μεταξωτά. Εκεί γνώρισε και έναν αδελφό της Μονής, που είχε κοιμηθεί πριν από χρόνια, και τον ρώτησε τί είναι αυτά τα παλάτια, γιατί του έκαναν μεγάλη εντύπωση, και ποιός ο σεβάσμιος Γέροντας. Ο αδελφός του είπε : “Αυτός είναι ο Γερο – Αβραάμ, και αυτός ο όμορφος κόλπος με τα κρυστάλλινα παλάτια είναι ο κόλπος του Αβραάμ, όπου αναπαύονται οι ψυχές των Δικαίων. Ενώ ο αδελφός του έλεγε αυτά, τα ακούει ο Δίκαιος Αβραάμ και λέει με αυστηρό ύφος στον παρανοσοκόμο Πατέρα Γρηγόριο : “Εσύ να φύγεις γρήγορα από εδώ, δεν έχεις καμία θέση”. Με το μάλωμα όμως που του έκανε ο Πατριάρχης Αβραάμ, και όπως ο παρανοσοκόμος γύρισε να φύγει βιαστικά, ένιωσε ότι τον άρπαξε η φλόγα από την πύρινη εκείνη θάλασσα και από τον πόνο ξύπνησε. Τί να ιδή όμως ! Το πόδι του εκείνο, στο οποίο ένιωσε το κάψιμο, ήταν γεμάτο από φουσκάλες και εγκαύματα και πονούσε συνέχεια είκοσε ημέρες, μέχρι να θεραπευτούν οι πληγές με αλοιφές και διάφορα άλλα πρακτικά βότανα. Μετανόησε πολύ γι΄ αυτό που είχε πει και ήταν πολύ προσεκτικός στα λόγια του στο εξής”.

Πηγή : + ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ, ΑΓΙΟΡΕΙΤΑΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΚΑΙ ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΑ, ΙΕΡΟ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟ “ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ”, ΣΟΥΡΩΤΗ 1995, σ. 124 κ.ε.