Σάββατο 19 Ιανουαρίου 2013

ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΠΕΝΤΑΠΟΛΕΩΣ - H ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΩΣ ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟ - ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ



Άρθρο μας στη σημερινή Ομογενειακή εφημερίδα Hellas News (σ. 32) :

Ένα εξαιρετικό κείμενο, ύμνος για τον Ελληνισμό και την αποστολή του στον κόσμο, γραμμένο από τον Άγιο Νεκτάριο επίσκοπο Πενταπόλεως και Διευθυντή της Ριζαρείου Εκκλησιαστικής Σχολής της Αθήνας :

Ελληνική φιλοσοφία. Δύο λέξεις. Αλλά λέξεις μεστές μεγάλων και υψηλών εννοιών. Σε αυτές εγκολπώνεται η τέλεια έννοια περί ανθρώπου. Σε αυτές περιλαμβάνεται το σύνολο των επιστημονικών αρχών, σε αυτές εκφράζεται το πνεύμα της αναπτυχθείσης ανθρωπότητας, σε αυτές χαρακτηρίζεται η τέλεια εικόνα του ανθρώπου......... Η ελληνική φιλοσοφία είναι η θεμελιώδης αρχή της αληθινής ανάπτυξης και μόρφωσης. Είναι ο παιδαγωγός του ανθρώπου, ο ποδηγέτης προς την ευσέβεια. Αυτή έγινε διδάσκαλος της αλήθειας, διδάσκοντας τον άνθρωπο ποιος είναι, ποια είναι η αποστολή του στον κόσμο, πως πρέπει να εργάζεται, την ύπαρξη του Θεού, την σχέση του με τον θεό, την σχέση του Θεού με τον άνθρωπο, τα ιδιώματα του Θεού και τη συγγένεια του ανθρώπου με το θείο. Η Ελληνική φιλοσοφία δίδαξε την πρόνοια του Θεού προς την ανθρωπότητα και έγινε με τις υγιείς τις θεωρίες, παιδαγωγός της ανθρωπότητας προς τον Χριστό. Η Ελληνική φιλοσοφία είναι αναφαίρετο κτήμα του Έλληνα. Όταν διαδίδεται στα έθνη τα προσηλυτίζει και τα καθιστά ελληνικά, χωρίς ποτέ να παύει να είναι Ελληνική...... Η Ελληνική φιλοσοφία προορίζεται για να καταστήσει τους πάντες Έλληνες. Γεννήθηκε υπέρ του Χριστιανισμού και συνταυτίσθηκε με αυτόν, για να εργαστεί για τη σωτηρία της ανθρωπότητας. Έλληνας και φιλοσοφία είναι δύο αναπόσπαστα πράγματα. Αυτό το μαρτυρεί και ο Απόστολος Παύλος λέγων : “Έλληνες σοφίαν ζητούσι”. Ο Έλληνας γεννήθηκε αληθινά για να φιλοσοφεί, γιατί γεννήθηκε διδάσκαλος της ανθρωπότητας. Αλλά αν η φιλοσοφία γίνεται παιδαγωγός εις Χριστόν, έπεται ότι ο Έλληνας πλασθείς φιλόσοφος πλάστηκε χριστιανός, πλάστηκε για να γνωρίσει την αλήθεια και να τη διαδώσει στα έθνη. Ναι ο Έλληνας γεννήθηκε από τη Θεία Πρόνοια διδάσκαλος της ανθρωπότητας, και αυτό το έργο κληρώθηκε γι΄ αυτόν. Αυτή είναι η αποστολή του. Μαρτυρία είναι η εθνική ιστορία του, η φιλοσοφία του, η κλίσης του, οι ευγενείς του διαθέσεις, η παγκόσμια ιστορία, η μακροβιότητά του από την οποία μπορούμε αδίστακτα να συμπεράνουμε την αιωνιότητά του, για το αιώνιο έργο του Χριστιανισμού με τον οποίο συνδέθηκε ο Ελληνισμός. Γιατί ενώ όλα τα έθνη εμφανίστηκαν στην παγκόσμια σκηνή ήλθαν και παρήλθαν, μόνον το Ελληνικό έμεινε ως πρόσωπο δρων στη παγκόσμια σκηνή σε όλους τους αιώνες και τούτο διότι η ανθρωπότητα έχει ανάγκη αιώνιων διδασκάλων. Μαρτυρία τέλος είναι η εκλογή του μεταξύ των εθνών από την Θεία Πρόνοια, προκειμένου να του εμπιστευθεί την ιερά παρακαταθήκη της αγίας πίστεως, την θρησκεία της αποκαλύψεως και το θείο έργο της αποστολής αυτής, το αιώνιο έργο της σωτηρίας δια της διαπλάσεως όλης της ανθρωπότητας σύμφωνα με τις αρχές του Χριστιανισμού. Το έργο αυτό αληθινά ανατέθηκε στην ελληνική φυλή. Αυτό μαρτυρείτε από την ιστορία...... Από τις πρώτες σελίδες της εμφάνισης του Χριστιανισμού αναφαίνεται η δράση του Ελληνικού έθνους στον Χριστιανισμό, και η κλίση του να αναλάβει το μέγα έργο της αποστολής του Χριστιανισμού. Οι θείοι του Σωτήρος λόγοι : “Νυν εδοξάσθη ο Υιός του ανθρώπου”, όταν του αναφέρθηκε ότι ήθελαν να τον δουν οι Έλληνες, έχουν βαθιά έννοια. Η ρύση ήταν προφητική, πρόρρηση των μελλόντων. Οι εκεί εμφανισθέντες Έλληνες ήταν αντιπρόσωποι όλου του Ελληνικού έθνους. Στην παρουσία τους είδε ο Θεάνθρωπος Ιησούς το έθνος εκείνο στο οποίο έμελλε να παραδώσει την ιερά παρακαταθήκη για να διαφυλαχθεί στην ανθρωπότητα. Στο πρόσωπό τους διέγνωσε ο Θεάνθρωπος την αποδοχή της διδασκαλίας του, την δόξα του εκ της πίστεως των εθνών, και αναγνώρισε το έθνος το οποίο προορίζονταν για το σκοπό αυτό από καταβολής του κόσμου. Το Ελληνικό έθνος..... ατένισε έκθαμβο προς το έκπαγλο κάλλος του κόσμου της δημιουργίας και αναζήτησε τον θείο δημιουργό της. Αφοσιώθηκε στη προσφιλή του έρευνα και βρήκε τον θείο δημιουργό στα δημιουργήματά του...... Η εικόνα του Θεού κατανοήθηκε σε μικρογραφία στην καλλιτεχνική κατασκευή των όντων, τόσο στην θαυμάσια κατασκευή ενός μικρού άνθους, όσο και στην κατασκευήν των μέγιστων δημιουργημάτων........ Η κατανόηση του θείου εκ των θείων αυτού ιδιοτήτων, γεννά στον Ελληνισμό το συναίσθημα της αγάπης και της λατρείας. Η καρδιά του γεμίζει από θείο έρωτα και θερμαίνεται από το θείο πυρ........................ Ο Έλλην δια της φιλοσοφίας γνώρισε πρώτα την ύπαρξη του Θεού και μετά τον εαυτό του. Με την γνώση του Θεού απέκτησε τέλεια γνώση του εαυτού του. Αφού γνώρισε τον εαυτό του κατανόησε τη σχέση του προς το Θείο, την ευγένειά του, και είδε ότι η ένωσή του με το Θεό είναι το πρώτιστο καθήκον του. Γνώρισε ότι η αποστολή στον κόσμο είναι η τελείωσή του, η ανύψωση του από τον υλικό κόσμο στον πνευματικό. Ότι ο πνευματικός κόσμος πρέπει να ζωογονεί τον υλικό κόσμο, ότι το πνεύμα είναι ανάγκη να επικρατήσει της ύλης, ότι οι πνευματικοί νόμοι πρέπει να είναι ισχυρότεροι στον κόσμο των φυσικών νόμων, ότι ο άνθρωπος γίνεται τέλειος όταν ενώνεται με τον Θεό, και αυτό γίνεται όταν κοσμείται από την ευσέβεια, την δικαιοσύνη, την αλήθεια και την επιστήμη..... Ο Έλληνας γνωρίζοντας ποιος είναι και ποιος οφείλει να γίνει, έθεσε σκοπό του εαυτού του την τελείωση. Έγινε εραστής του πνεύματος και δημιούργησε πνευματικό κόσμο, στον οποίον ζει. Η γνώση του καλού, του αγαθού, του αληθινού και η έμφυτη αγάπη του προς τον πλησίον, ανέπτυξε στην καρδιά του Έλληνα το πόθο της μετάδοσης, και ο Έλλην απέβη διδάσκαλος της ανθρωπότητας..... Ο Έλληνας δεν γεννήθηκε κατακτητής του σώματος, αλλά του πνεύματος. Δεν ζήτησε δούλους, αλλά ελεύθερους............. Τέτοιος πλάστηκε ο Έλληνας, και έτσι διαμορφώθηκε ο ηθικός του χαρακτήρας. Αυτός ο χαρακτήρας του ενθουσιάστηκε από τις αρχές του Χριστιανισμού. Ο Χριστιανισμός είναι αγάπη και επιθυμεί να διδάξει στους ανθρώπους την αλήθεια στην τέλεια και πλήρη της μορφή, να ενισχύσει και να ανυψώσει την φιλοσοφία, να αποκαλύψει στη φιλοσοφία τα κρυμμένα μυστήρια, να προσφέρει τη λύση των αιώνιων προβλημάτων, να άρει την αχλύ από τους οφθαλμούς της διανοίας των ανθρώπων, να σηκώσει τον πεσόντα άνθρωπο, να τον απαλλάξει από τη δεισιδαιμονία, να συνδέσει την ανθρωπότητα με το δεσμό της αδελφικής αγάπης, και την αγάπη προς τον Θεό, να σώσει τον άνθρωπο από τη καταδυναστεία του διαβόλου, χαρίζοντάς του στον μεν παρόντα βίο την ευδαιμονία, στον δε μέλλοντα την μακαριότητα. Ο Έλλην βρίσκοντας στον Χριστιανισμό αυτές τις αρχές και την εικόνα του τέλειου, και τον μόνο διδάσκαλο που μπορεί να τον διδάξει τα πάντα, εγκολπώθηκε τον Χριστιανισμό. Ο Χριστιανισμός ως πρώτο δώρο του στον Ελληνισμό έδωσε μια νέα ζωή. Ο δε Έλληνας υποστήριξε τον χριστιανισμό διαμέσου των αγώνων και του αίματός του. Η Ελληνική φιλοσοφία ποδηγέτησε το Ελληνικό έθνος στον Χριστιανισμό, όπως σοφά υπογραμμίζει ο Άγιος Κλήμης ο Αλεξανδρεύς : “Προπαρασκευάζει τοίνυν η Φιλοσοφία προοδοποιούσα τον υπό Χριστού τελειούμενον....”. Δέχεται δε ότι ο,τιδήποτε υγιές είπαν οι Φιλόσοφοι, είναι έργο της Θείας Οικονομίας. (ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ, ΙΕΡΩΝ ΚΑΙ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΩΝ ΛΟΓΙΩΝ ΘΗΣΑΥΡΙΣΜΑ, τ. 2, εν Αθήναις 1896, σσ. ς΄ - ις΄).

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου