Σινά |
Εξαιρετικά ενδιαφέρον κείμενο γραμμένο στην λατινική γλώσσα, ευρισκόμενο στα αρχεία του Βατικανού, το οποίο περιγράφει την προσωπικότητα του Χριστού :
“Εδώ στην Ιουδαία βρίσκεται ήδη κάποιος άνθρωπος που έχει μεγάλες αρετές, και ονομάζει τον εαυτό του Ιησού Χριστό, οι μεν ξένοι τον ονομάζουν Προφήτη, οι δε οπαδοί του τον τιμούν ως Υιόν του Αθανάτου Υιού του Θεού. Ανασταίνει νεκρούς, θεραπεύει όλες τις ασθένειες με έναν μόνο του λόγο και δια της επιθέσεως των χειρών του. Είναι μέτριος στο σώμα και εύσχημος. Έχει πρόσωπο ιλαρό και σεμνοπρεπές, η δε κόμη του κατεβαίνει ως τους ώμους του σε σχήμα ελικοειδές, ενώ στο μέτωπό του είναι διηρημένη στη μέση, το δε χρώμα της είναι τέτοιο που είναι δύσκολο να περιγραφεί, το μέτωπό του είναι μακρύ και ομαλό. Τα μαγουλά του χαρισματικά, η μύτη και το στόμα σύμμετρα. Τα γένια πυκνά και διηρημένα, έχουν το χρώμα της κόμης, και μάκρος ενός δακτύλου. Τα μάτια ζωηρότατα. Ελέγχει κόσμια και προτρέπει με ιλαρότητα. Οι λόγοι του είναι γεμάτοι χάρη, και τα έργα σεμνά. Καμιά φορά δεν το είδε κανείς να γελά, πολλές φορές όμως τον είδαν να κλαίει. Η απλότητα και η σύνεση του είναι εξαιρετικές. Και τέλος είναι άνθρωπος, ο οποίος με την τέλεια ωραιότητα του, και τις θείες τελειότητες, υπερβαίνει κάθε άνθρωπο”.
Πηγή : Κ.Σ., ΣΥΛΛΟΓΗ ΠΕΡΙΕΧΟΥΣΑ ΤΑ ΠΕΡΙ ΜΕΛΧΙΣΕΔΕΚ, ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ 1869, σ. 8 κ.ε.
“Εδώ στην Ιουδαία βρίσκεται ήδη κάποιος άνθρωπος που έχει μεγάλες αρετές, και ονομάζει τον εαυτό του Ιησού Χριστό, οι μεν ξένοι τον ονομάζουν Προφήτη, οι δε οπαδοί του τον τιμούν ως Υιόν του Αθανάτου Υιού του Θεού. Ανασταίνει νεκρούς, θεραπεύει όλες τις ασθένειες με έναν μόνο του λόγο και δια της επιθέσεως των χειρών του. Είναι μέτριος στο σώμα και εύσχημος. Έχει πρόσωπο ιλαρό και σεμνοπρεπές, η δε κόμη του κατεβαίνει ως τους ώμους του σε σχήμα ελικοειδές, ενώ στο μέτωπό του είναι διηρημένη στη μέση, το δε χρώμα της είναι τέτοιο που είναι δύσκολο να περιγραφεί, το μέτωπό του είναι μακρύ και ομαλό. Τα μαγουλά του χαρισματικά, η μύτη και το στόμα σύμμετρα. Τα γένια πυκνά και διηρημένα, έχουν το χρώμα της κόμης, και μάκρος ενός δακτύλου. Τα μάτια ζωηρότατα. Ελέγχει κόσμια και προτρέπει με ιλαρότητα. Οι λόγοι του είναι γεμάτοι χάρη, και τα έργα σεμνά. Καμιά φορά δεν το είδε κανείς να γελά, πολλές φορές όμως τον είδαν να κλαίει. Η απλότητα και η σύνεση του είναι εξαιρετικές. Και τέλος είναι άνθρωπος, ο οποίος με την τέλεια ωραιότητα του, και τις θείες τελειότητες, υπερβαίνει κάθε άνθρωπο”.
Πηγή : Κ.Σ., ΣΥΛΛΟΓΗ ΠΕΡΙΕΧΟΥΣΑ ΤΑ ΠΕΡΙ ΜΕΛΧΙΣΕΔΕΚ, ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ 1869, σ. 8 κ.ε.
Υπέροχο....
ΑπάντησηΔιαγραφή