Παρασκευή 12 Ιουνίου 2020

ΝΑ ΕΤΟΙΜΑΖΩΜΕΘΑ ΓΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΤΑΚΟΜΒΩΝ - ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ ΓΕΡΩΝ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ


Ε, φεύγουμε κ' εμείς από το σχήμα αυτό της Εκκλησίας που απολαμβάναμε ωρισμένα προνόμια σε ωρισμένας εποχάς και είχε μερική ελευθερία. Φεύγουμε πλέον από το σχήμα αυτό της Εκκλησίας, και μπαίνομε στο σχήμα των κατακομβών.

Τότε πλέον, όχι μόνο τροπικώς, αλλά και τοπικώς θα χωριστούμε. Και η Εκκλησία θα διωχθή. και οι ναοί θα κλείσουν, ον τρόπον έχουν κλείσει στην Αλβανία και σε άλλα μέρη.

Διωγμός. Φαίνονται αυτά απίστευτα. αλλά όλες οι ενδείξεις φανερώνουν, ότι εκεί βαίνομε. Λοιπόν, πρέπει κ' εμείς να προετοιμάσωμε τον εαυτό μας διά Εκκλησίαν κατακομβών.

Αλλά γεννάται το ερώτημα. Έχομε εμείς την διάθεσιν αυτήν ; Τί λέτε ; Μήπως συμβή εκείνο το οποίον είπε ο Χριστός στον Πέτρο. "Σίμων Σίμων, ἰδοὺ ὁ σατανᾶς ἐξῃτήσατο ὑμᾶς τοῦ σινιάσαι ὡς τὸν σῖτον·ἐγὼ δὲ ἐδεήθην περὶ σοῦ ἵνα μὴ ἐκλίπῃ ἡ πίστις σου"· (“Σίμων, Σίμων, ιδού ο σατανάς εζήτησε την άδειαν από τον Θεόν να σας συγκλονίση και σας ξεσκονίση, ωσάν το σιτάρι μέσα στο κόσκινο. Και εγώ προσευχήθηκα για σένα, να μη χαθή η πίστις σου" (Λουκά 22,3 1-32). Ο Κύριος εγνλωριζε την αδυναμία του Πέτρου και ότι, ναι μεν είχε πόθο ειλικρινή να μείνη κοντά στο Χριστό, αλλά ήταν το πνεύμα του ασθενές.

Ο Πέτρος απάντησε. "Εγώ, Κύριε, μαζί σου θα είμαι". Κ' εσείς τώρα είστε εδώ πέρα, μαζί μου. Αλλά θα είστε πάντα ;

Θα περάσετε κόσκινο. Δεν θέλω να σας απογοητεύσω. Ωραία είστε τώρα όλες εδώ. Δεν σας πειράζει κανείς, δεν σας καταδιώκει κανείς. Ελεύθερο κατηχητικό σχολείο έχετε, ελεύθερες συγκεντρώσεις κάνετε, ελεύθερα είνε όλα. Ζήτε πάνω σ'  ένα όρος Θαβώρ. "καλόν ἐστιν ἡμᾶς ὧδε εἶναι...." (Ματθ. 17,4). Έχετε τη συντροφιά σας, το φαγητό σας, τον ύπνο σας, το κέντρο σας, τας ευκολίας σας. Όλα αυτά είνε καλά και ευχάριστα. Αλλά μετά ο Θεός θα μας δώσει μια κλωτσιά, όπως λέει και ο Χότζνερ, και θα μας πετάξη από το όρος Θαβώρ. θα μας ρίξη κάτω, στην σκληράν πεδιάδα, στο σχήμα αυτό.

Γεννάται λοιπόν το ερώτημα. εμείς είμεθα προετοιμασμένοι γα ένα τέτοιο διωγμό ; Έχομε εμείς το θάρρος και την αυταπάρνησιν του μάρτυρος εκείνου που άκουε να πλησιάζει το μούγκρισμα των λεόντων και έλεγε. "Νά, ακούεται η σάλπιγξ, ακούεται η σάλπιγγα που με καλεί"; Έχομε εμείς τέτοια αυταπάρνησι και θυσία ; Εμείς οι υλικοί, οι γήινοι άνθρωποι, μπορούμε να φτάσουμε σ' αυτό το σημείο, που έφτασαν όλοι αυτοί οι ήρωες ; Έχουμε την αυταπάρνησιν αυτή της Μαριάμ, μιάς ταπεινής υπηρέτριας, η οποία κατώρθωσε να κερδίση την Φαβιόλα ;

ΠΗΓΗ : ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ Ν. ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ, ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ, εκδ. ΑΝΔΡΟΝΙΚΗ Π. ΚΑΠΛΑΝΟΓΛΟΥ, ΚΟΖΑΝΗ 2008, σ. 32 κ.ε.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου