ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΩΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΔΕΝ ΒΑΠΤΙΣΤΗΚΑΝ ;

Το κείμενο μου το απέστειλε ο αγαπητός Αθανάσιος Τ., το  παραθέτω προς πνευματική ωφέλεια :

Όταν κάποτε επισκέφθηκα τις σπηλιές του Αγίου Όρους, κάποια φορά συνάντησα έναν ασκητή με τον οποίο κάθισα να συζητήσω και να ρωτήσω κά­ποια πράγματα... Τον ερώτησα λοιπόν, ανάμεσα σε άλλα, αν σώζονται αυτοί που δεν είναι βαπτισμένοι... Κι εκείνος μου είπε:

«Θα σου πω, παιδί μου, τι συνέβη κάποτε, στην Μ. Ασία... Ζούσε, κάποτε, εκεί ένας Τούρκος ο οποίος αγαπούσε πολύ τους Χριστιανούς. Βοηθούσε πάρα πολύ την εκκλησία. Βοήθησε μάλιστα να γίνει κι ένα μοναστήρι...Όπου υπήρ­χε φτωχός, αυτός έτρεχε και βοηθούσε...

Αλλά, ενώ ήταν ο καλύτερος άνθρωπος -κι απ' τους Χριστιανούς καλύτερος- δεν είχε βαπτιστεί· δεν είχε αποφασίσει να βαπτιστεί! Το άφηνε για αργότερα...

Κάποια φορά, όμως, πέθανε. Και πέθανε πριν να βαπτιστεί! Ο ηγούμενος του μοναστηριού πολύ στεναχωρέθηκε. Στεναχωρέθηκε, γιατί έφυγε ο άνθρωπος αυτός από τη ζωή, πριν προλάβει να βαπτιστεί... Αλλ' όμως ήτανε τόσο καλός άνθρωπος ο Χασάν!!...

Έκανε λοιπόν προσευχή πολλή και κάποια μέρα έρχε­ται ένας άγγελος και του λέγει:

-Θέλεις να πάμε να δεις, που βρίσκεται ο Χασάν; -Ναι, του είπε ο ηγούμενος...

Τον επήρε λοιπόν ο άγγελος κι ανέβηκαν, ανέβηκαν, ανέβηκαν... κι έφθασαν σ ’ έναν περίλαμπρο Ναό. Άστραφταν όλα εκεί μέσα! Ψαλμωδίες ακούγονταν από παντού... Ο ηγούμενος τα' χασε. Όταν μπήκε μέσα σ' αυτόν τον περίλαμπρο Ναό, ξέχασε και τον Χασάν..., τα ξέχασε όλα! Δεν ήθελε να φύγει μέσα από κει!... Αλλά κάποια στιγμή ο άγγε­λος πήγε κοντά του και του είπε:

-Πάμε, λοιπόν, να φύγουμε...

Καθώς έφευγαν, τον ρωτάει ο άγγε­λος:

-Είδες τον Χασάν;

Τότε θυμήθηκε ο ηγούμενος και εί­πε:

-Όχι, δεν τον είδα!

-Δεν τον είδες;

-Όχι, δεν τον είδα!

-Πάμε, λοιπόν, πίσω για να τον δεις...

Μόλις επέστρεψαν, έξω από το Ναό, εκεί πάνω στις σκάλες του, απέναντι στο φως, υπήρχε ένα σκυλί τυφλό, το οποίο καθόταν σαν να λιαζότανε στο φως. Είπε τότε στον ηγούμενο ο άγγελος:

-Αυτή είναι η ψυχή του Χασάν. Δεν καταλαβαίνει που βρίσκεται, δεν βλέπει τίποτα, δεν ακούει τίποτα,... αλλά δεν είναι στο πυρ της Κολάσεως!...

Το ίδιο -μου είπε καταλήγοντας ο Γέροντας- συμβαίνει και με τις ψυχές των αιρετικών. Αν είναι καλοί άνθρωποι, ούτε στη γέενα της Κολάσεως πηγαίνουν, αλλά ούτε και στην τρυφή του Παραδείσου…».

Από κήρυγμα που απηύθυνε ο Καθηγούμενος του Ιερού Κοινοβίου Οσίου Νικοδήμου αρχιμανδρίτης π. Χρυσόστομος προς το εκκλησίασμα που συμμετείχε στην ευχαριστιακή Σύναξη της Κυριακής 28 Μαΐου 2006 (Κυριακή του Τυφλού).

9η ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΗΜΕΡΙΔΑ ΘΕΟΛΟΓΩΝ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ ΓΥΜΝΑΣΙΩΝ ΚΑΙ ΛΥΚΕΙΩΝ ΤΗΣ Ι.Μ. ΝΕΑΠΟΛΕΩΣ ΚΑΙ ΣΤΑΥΡΟΥΠΟΛΕΩΣ

Μεγάλη επιτυχία σημείωσε σήμερα η 9^η επιστημονική ημερίδα Θεολόγων Καθηγητών που διοργάνωσε η Ι.Μ. Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως σε συνεργασία με τη Β/θμια Εκπαίδευσης Δυτικής Θεσσαλονίκης με θέμα : «Από τη διακονία τού θείου λόγου στη διακονία τού πλησίον», η οποία διεξήχθηκε στο αμφιθέατρο του Δήμου Νεάπολης – Συκεών. Προηγήθηκε εκκλησιασμός στον καθεδρικό ναό του Τιμίου Προδρόμου Νεαπόλεως. Την έναρξη των εργασιών της κήρυξε ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών, ο οποίος πλην των άλλων τόνισε ότι : «Οι άνθρωποι της Εκκλησίας πρέπει να τολμήσουμε τέτοιου είδους συζητήσεις και πέρα από ακαδημαϊκές τοποθετήσεις να απλώσουμε το χέρι και να στηρίξουμε έμπρακτα

όσους υποφέρουν, χωρίς καμία διάκριση», «να εφαρμόσουμε τη Λειτουργία και μετά τη Θεία Λειτουργία». Την ημερίδα χαιρέτισαν ο Δήμαρχος Νεάπολης - Συκεών κ. Σίμος Δανιηλίδης, ο Γενικός Γραμματέας Θρησκευμάτων κ. Γιώργος Καλαντζής, ο Κοσμήτορας της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ. κ. Μιχαήλ Τρίτος, ο Περιφερειακός Διευθυντής Α/θμιας & Β/θμιας Εκπαίδευσης Κεντρικής Μακεδονίας κ. Γιώργος Καρατάσιος, ο Διευθυντής Β/θμιας Εκπαίδευσης Δυτικής Θεσσαλονίκης κ. Παύλος Μαντζιάρης και ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως κ. Βαρνάβας, ενώ μήνυμα απέστειλε και ο Υπουργός Παιδείας, Θρησκευμάτων, Πολιτισμού κα Αθλητισμού κ.Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος. Ενώ οι εισηγήσεις των

της κ. Αικατερίνης Τσαλαμπούνη (Λέκτορας Τμήματος της Ποιμαντικής του ΑΠΘ) : «Η διδασκαλία του λόγου και η διακονία της Τράπεζας» και του κ. Χρήστου Τσιρώνη (Λέκτορας Τμήματος Θεολογίας του ΑΠΘ) : «Διακονία, κοινωνία, μαρτυρία. Μια θεολογική και κοινωνιολογική θεώρηση», μεστές και πλούσιες, μετέφεραν το νόημα της ημερίδας με τον καλύτερο τρόπο. 

Πηγή : http://www.imnst.gr/

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΠΑΛΛΑΓΗΣ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ – ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΕΦΕΤΕΙΟΥ ΤΩΝ ΧΑΝΙΩΝ

Ἐπιτέλους βάσει τοῦ Συντάγματος, τῆς κειμένης νομοθεσίας καί διεθνῶν ἀποφάσεων θριάμβευσε ἡ δικαιοσύνη καί ἀποδόθηκε στό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν ἡ δέουσα ἀξία. Μετά τήν προσφυγή ἐννιά θεολόγων ἀπό τήν Κρήτη στή δικαιοσύνη κατά τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας καί κατά τοῦ Προϊσταμένου Δευτεροβάθμιας Ἐκ/σης Χανίων γιά τίς αὐθαιρεσίες σχετικά μέ τίς ἀπαλλαγές ἀπό τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν, τό Διοικητικό Ἐφετεῖο Χανίων ἀποφάσισε: Ἡ διδασκαλία τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν εἶναι ὑποχρεωτική, καθώς καί ἡ παρακολούθηση ἀπό τούς μαθητές οἱ ὁποῖοι ἀνήκουν στήν «κατ’ Ἀνατολάς Ὀρθόδοξον Χριστιανικήν Ἐκκλησίαν», γιά τήν ἀνάπτυξη τῆς θρησκευτικῆς τους συνείδησης (σ. 7-14). Δέν νοεῖται ἀπαλλαγή ἀπό τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν γιά μαθητή Χριστιανό Ὀρθόδοξο γιά «λόγους θρησκευτικῆς συνείδησης» (σ. 26). Ἀξίζει νά σημειωθεῖ ὅτι ἡ ἀπόφαση εἶναι δεσμευτική γιά τό Ὑπουργεῖο Παιδείας καί δέν μπορεῖ νά προσβληθεῖ στό ΣτΕ, καθώς ἐκδικάστηκε ἀπό τό Διοικητικό Ἐφετεῖο Χανίων, κατ’ ἐφαρμογή τῆς ἀπόφασης γιά ἀποσυμφόρηση τοῦ ΣτΕ. Ἡ συγκεκριμένη δίκη θεωρεῖται μία ἀπό τίς σημαντικότερες πού διεξήχθησαν σέ ζητήματα Παιδείας, δεδομένης τῆς νομολογίας (ἑλληνικῆς καί εὐρωπαϊκῆς) πού ἀξιοποιήθηκε ἀλλά καί τῆς ὑψηλῆς ποιότητας καί ἐπιστημονικῆς κατάρτισης σύνθεσης τοῦ δικαστηρίου («Χανιώτικα Νέα»). 

Πηγή :  ΑΠΟΛΥΤΡΩΣΙΣ - ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ

TA ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΓΡΗΓΟΡΙΟ – ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ ; - ΤΟΥ ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΕΔΕΣΣΗΣ κ.κ. ΙΩΗΛ

Από την εισήγηση του Σεβ. Μητροπολίτου Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας κ.κ. Ιωήλ στη 5^η γενική ιερατική σύναξη της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος , η οποία πραγματοποιήθηκε σήμερα.

Ο κ. Ιωήλ σημείωσε ότι ο Άγιος Γρηγόριος δίδασκε ότι «η Θεολογία δεν είναι για τον καθένα, πολύ περισσότερο τους εμπαθείς. Είναι για μερικούς μόνο. Αν είσαι άνθρωπος, σύμφωνα με τον χαρακτήρα του Χριστού και έχεις γυμνασμένα τα αισθητήρια και γνωρίζεις πού καλά τα Θεία, τότε να ομιλείς για εκείνην την σοφίαν του Θεού, για την οποία γίνεται λόγος στους τελείους, να ομιλείς για την σοφία που είναι αποθησαυρισμένη στο μυστήριο. Αν, όμως, είσαι νήπιος και η σκέψη σου ασχολείται με τα ευτελή πράγματα και δεν μπορείς να προχωρήσεις στα υψηλότερα, τότε να τρέφεσαι με γάλα…". Στη συνέχεια ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε «στην μεγάλη σημασία που δίδει ο Άγιος στην πνευματική προετοιμασία του ανθρώπου – του Θεολόγου. Πρώτα να παιδαγωγηθεί πνευματικά ο άνθρωπος και μετά να αρχίσει να διδάσκει και να νουθετεί πνευματικά τους ανθρώπους… Μόνο με την Χάρη του Αγίου Πνεύματος μπορούμε να κατανοήσουμε τα δόγματα και τη διδασκαλία της Εκκλησίας μας… εάν δεν έχουμε τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος κινδυνεύουμε να περιπέσουμε σε πλάνες και ασπαζόμαστε πότε τη μία κακοδοξία και πότε την άλλη…» Στη συνέχεια παρέθεσε την περιγραφή του Θεολόγου, κατά τον Άγιο Γρηγόριο: «θέλεις κάποτε να γίνεις Θεολόγος και αντάξιος της Θεότητος; Να τηρείς τις εντολές, να βαδίζεις σύμφωνα προς τα προστάγματα, γιατί η πράξη είναι το σημείο από όπου θα μπορέσεις να ανέβεις στη θεωρία (του Θεού)…». Ακολούθως, παρέθεσε επικουρικά, απόψεις άλλων Θεολόγων σύγχρονων και παλαιοτέρων, σχετικά με την έννοια της Θεολογίας και στάθηκε ιδιαίτερα στον Αρχιμ. Σωφρόνιο Ζαχάρωφ, ο οποίος έλεγε ότι «Η Θεολογία είναι η κατάσταση του πνεύματος, που επενεργείται από τη χάρη του Θεού. Εδώ βρίσκεται η διαφορά ανάμεσα στη Θεολογία και στη Φιλοσοφία, ανάμεσα στην αληθινή Θεολογία και τη Θεολογία των διανοουμένων. Αν μια τέτοια έμπνευση αγγίζει την καρδιά σας, δεν θα έχει τέλος πάνω στη γη. Είναι ανεξάντλητη, γιατί μέσα της βρίσκεται η αρχή της αιώνιας ζωής… Υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στη γνώση αυτή και σ’ εκείνη που αποκτάται στις Θεολογικές Σχολές. Μπορεί να είναι πολύ επικίνδυνη η σπουδή της Θεολογίας χωρίς την υπαρκτική εμπειρία της ζωής στο Πνεύμα του Χριστού… Κινδυνεύουμε να υιοθετήσουμε κάποια λανθασμένη στάση, αν θεωρήσουμε τον εαυτό μας ανώτερο και αυτό αρκεί για να χαθούμε. Μια άλλου είδους έμπνευση οφείλουμε να αναζητήσουμε στην εν Χριστώ ζωή. Η Θεολογική επιστήμη που διδάσκεται στα σχολεία και που έγινε επιστημονική ειδικότητα ανοικτή σε όλους, δεν παρέχει τη γνώση του Θεού. Η γνώση του Θεού πηγάζει από την εν Θεώ ζωή που γεννιέται στα μύχια τα καρδιάς… Μπορεί κάποιος να είναι πολυμαθέστατος, αν έχει ακαδημαϊκά διπλώματα και να παραμένει εντελώς αδαής της οδού της σωτηρίας». Ολοκληρώνοντας την εισήγησή του ο Μητροπολίτης Εδέσσης επεσήμανε ότι «αληθινός Θεολόγος δεν είναι ο πολύξερος και διαβασμένος πολύ, άλλωστε τέτοιος είναι και ο διάβολος, που δεν έχει τη χάρη του Θεού πάνω του, αλλά αυτός που με αίσθηση ψυχής έχει γνωρίσει το Θεό και μπορεί ασφαλώς και απλανώς να δώσει απάντηση για το Θεό, τα σωτηριώδη δόγματά Του, για την ελπίδα της σωτηρίας μας…».

Πηγή : romfea.gr/diafora-ekklisiastika/15600-2013-02-11-13-05-57

"ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΕ ΦΩΝΑΖΕΤΕ" (Η ΠΑΝΑΓΙΑ) - ΜΑΡΤΥΡΙΑ

Μια προσωπική μαρτυρία της αείμνηστης γερόντισσας Μακρίνας, την οποία μου απέστειλε προ ημερών ο σεβαστός μου π. Λαυρέντιος Γ., τον οποίον και ευχαριστώ θερμά εκ μέσης καρδίας, προς πνευματική ωφέλεια όλων μας : 

Έχουμε μια προσωπική μαρτυρία, της αείμνηστης γερόντισσας Μακρίνας, μοναχής, από την Πορταριά του Βόλου, που την διηγείτο τακτικά. Την άκουσα και γω, προσωπικά, παρουσία και άλλων χριστιανών. Μια νεαρά σχετικώς κυρία, είχε υποστεί κάποιο εγκεφαλικό επεισόδιο με αποτέλεσμα να παραλύσει τελείως από τη μέση και κάτω, έμεινε παράλυτη από τη μέση και κάτω, και ελαφρά από τη δεξιά της πλευρά. Το μυαλό της, όμως, και η ομιλία της δεν πειράχτηκαν καθόλου... Από τη γερόντισσα Μακρίνα, αυτή η συγκεκριμένη κυρία είχε μάθει, πριν από τέσσερα - πέντε χρόνια, την ευχή και επικαλείτο συνεχώς, όχι μόνο το όνομα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, αλλά και της Υπεραγίας Θεοτόκου. Έτσι, κατάκοιτη και ακίνητη, όπως ήταν, με το ελεύθερο αριστερό της χέρι, έκαμε συνέχεια κομποσχοίνι στο όνομα της Παναγίας, λέγοντας και φωνάζοντας με πόνο και θέρμη <<Υπεραγία Θεοτόκε, βοήθει μοι>>. <<Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον με>>. <<Παναγία μου, σώσε με, είμαι αμαρτωλή>>. Ύστερα από αρκετές ημέρες συνεχών επικλήσεων, ω του θαύματος θα ανακράζαμε όλοι μαζί, παρουσιάστηκε ένα βράδυ την ώρα που ήτο ξυπνητή, και απευθυνόταν προς την Παναγία με το κομποσχοινάκι της, παρουσιάστηκε Εκείνη ολόλαμπρη μπροστά της. Φωτεινή σαν τον ήλιο. Και είχε τέτοια ομορφιά που θαμπώθηκε, όχι μόνον από την θεϊκή ακτινοβολία της, αλλά και από την απερίγραπτη ωραιότητά της. Το ανάστημά της ήτο μεγαλοπρεπέστατο, ουράνιο και ακατάληπτο. Ενώ πίσω της εφαίνοντο πολύ καθαρά ένα πλήθος από τάγματα αγγέλων και αρχαγγέλων. Ταυτόχρονα είχε την ορατή αίσθηση ότι με τη θεία της παρουσία η Παναγία σκέπαζε ολόκληρο τον κόσμο. Και μέσα στο ιερό δέος της, τον θαυμασμό και την κατάπληξή της, άκουσε την ουράνια φωνή Της να την ρωτάει. - Τι θέλεις να σου κάνω, Μαρία, παιδί μου; - Μαρία την λέγανε. Και η άρρωστη αλλά η ευλαβής εκείνη χριστιανή, χωρίς δισταγμό, Της απάντησε: - Θέλω να γυρίζω από το ένα πλευρό στο άλλο, γιατί είμαι παράλυτη απ' τη μέση και κάτω, και δεν μπορώ. Κουράστηκε η πλάτη μου απ' την ακινησία. Ιδιαιτέρως, όμως, θέλω να σωθώ. Τη σωτηρία μου ποθώ, γι' αυτό και Σε φωνάζω. Και η Υπεραγία Θεοτόκος, η γλυκυτάτη Παναγία μας, που συμπονάει με τους πόνους μας και τα βάσανά μας, της απάντησε: - Αυτά θα σου τα δώσω. Και, γι' αυτό ήλθα, επειδή με φωνάζεις κάθε μέρα, απ' το πρωί μέχρι το βράδυ. Γιατί θέλω να με φωνάζετε! Να με φωνάζετε συνεχώς. Και γω ακούω και έρχομαι. Θέλω να με φωνάζεις, της είπε. Θέλω να με φωνάζετε όλοι σας, όλοι οι χριστιανοί, αυτό εννοούσε τώρα. Πλημμύρισε, όχι μόνον το δωμάτιο από την υπέρλαμπρη φωτοχυσία της, και το ουράνιο άρωμά της, αλλά και ολόκληρο το σπίτι της. Όλα τα μέλη της οικογένειάς της, κατά την μαρτυρία της αείμνηστης γερόντισσας, έζησαν αυτό το ολοζώντανο θαύμα. Η δε ουράνια αυτή ευωδία παρέμεινε διάχυτη για μέρες μέσα στο σπίτι, και ιδιαίτερα στο δωμάτιο της άρρωστης. Το πρόσωπο της Μαρίας έλαμπε από την πολλή χάρη που έλαβε. Και όχι μόνον άρχιζε να κινεί το σώμα της, και να γυρίζει πλευρό με ευκολία, αλλά σε λίγες μέρες έγινε τελείως καλά και σηκώθηκε υγιεστάτη. Εγώ όμως δεν θα μείνω στο καταπληκτικό αυτό θαύμα της θείας παρουσίας της Υπεραγίας Θεοτόκου, ούτε στο θαύμα της θεραπείας της άρρωστης. Αλλά θα παραμείνω σ' αυτά που είπε η Παναγία μας, η Μητέρα όλων μας. Τι είπε; <<Θέλω να με φωνάζετε>>. <<Θέλω να με επικαλείσθε. Και 'γω ακούω και έρχομαι. Θέλω να με φωνάζετε. >> <<Υπεραγία Θεοτόκε βοήθησέ με>>, <<Υπεραγία Θεοτόκε σώσε με>>, <<Υπεραγία Θεοτόκε σώσε το παιδί μου>>, και ό,τι άλλο νομίζετε ότι μπορείτε να φωνάξτε απ' το βάθος της καρδιάς σας, αυτό που μας πονάει συνήθως περισσότερο.

ΒΙΒΛΙΚΟΙ ΤΟΠΟΙ - ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ

Οπτικό βοήθημα για το μάθημα των Θρησκευτικών της α΄ τάξης του Γυμνασίου.

ΠΡΟΦΗΤΕΣ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ

Οπτικό βοήθημα για το μάθημα των Θρησκευτικών της α΄ τάξης του Γυμνασίου.

ΑΓΙΑ ΠΡΟΣΚΟΜΙΔΗ

Οπτικό βοήθημα για το μάθημα της Λειτουργικής.